First
Unang araw ng pasukan.. 4th yr highschool nako..
Di ko alam kung anong mararamadaman, may isang parte ng sarili ko ang masaya, ang isa ng parte naman ay kinkabahan..
Siya nga pala, ako si Julio Machas Marasigan.. Ang baho no!? Wala akong magagawa ayon ibnigay sa akin ng mga magulang ko.. Idinidikit sa amin ang petsa ng amin kapanganakan.. Nagkataon sa July ako pinangak, kaya naging Julio pangalan ko.. Pero si ate, June pinanganak kya ang pangalan... Hulaan mo!! June.. UNFAIR DI BA!? Mas tinatawag ako Jules ng mga kaibigan ko.. Pero minsan asar pa rin ako kasi, idinidikit naman ako sa asawa ni Assunta de Rossi.. ASAR!! Wla na bang magawa mga tao kung hindi asarin ako!??
Bumaba ako sa jeep, at nakita ko na yung patio nag tutuglong sa daanan ng mga sasakyan patungo sa paaralan.. Ika nga ni Spongebob "..this is the path of knowlowdge.." Sana nga may matutunan ako.. At sana magkaroon ako ng KA-IBIGAN.. YUNG MAKAKAINTINDI SA AKIN!!
Anu nga ba gusto ng mga tao? Nung bata ako, lagi tinatanong sa akin ni Mama kung ano gusto ko.. Dahil sa musmos pa lang ako, mga materyal na bagay hinihingi ko.. Laruang kotse, baril-barilan, robot.. MGA LARUAN.. Nag-iiba lang sa bawat taon at edad ngunit iisa pa rin.. MATERYAL NA BAGAY.. Ako!? Kung tatanungin kung anong gusto ko ngayon, siguro yung bagay na hindi na ako magsasawa o maghahanap pa ng iba.. Oo gusto ko ng mga materyal na bagay, kaso nagsasawa agad ako.. Gusto kong, SUMAYA NA HINDI MATUTUMBASAN NG KAHIT ANONG BAGAY.. Gusto kong MAHANAP ANG TAONG MAMAHALIN AKO KATUMBAS NG PAGMAMAHAL KO SA KANYA AT MAINTINDIHAN SINO MAN AKO! YUN LANG WALA NG IBA!!
Dumaan ako sa patio.. No choice na man kasi ayun lang daan patungong school.. Nakakapagtaka mga tao.. Lahat sila nakatingin sa akin.. Di ko alam kung bakit? Tama naman suot ko ah.. Unang araw naman ng klase kaya maaring mag-civilian, at kahit naman sila naka-civilian.. Pero bat ba sila nakatingin sa akin? Ng dahil ba sa t-shirt ko? Sa buhok ko? Sa ano!!?? Ka-conscious naman.. Naiirita nako..
Tumigil ako sa gitna na patio at mga taong di mo malaman ang mga trip.. Hangang sa pinaubaya ko na sa bibig ko ang pangyayari..
"Anong meron!?"
Di ko sinasadya mapataas ang tono ng boses ko ngunit eto na lumabas dito.. Sakto pa nagsalubong ang kilay ko at napa kunot ng nuo.. Pero ng dahil sa sinabi ko, ang mga tao.. NAGKAGULO!!
Ang tipikal na maririnig mo sa taong siga na nakikita sa gitna ng patio at magtatanong kung anung ng yayari.. "nakakatakot naman siya..''
Nakakatakot? Anong nakakatakot sa sinabi ko? Parang nagtanong lang kung anong ng yayari.. Nakakatakot na ba yon? Pwede ba!? Babaw nyo ha!!
Napataas ang kanang kilay ko.. Nagpantig mga tenga ko.. Tumaas BP ko.. Nag malfunction pag process ng utak ko sa pangyayari.. Hangang sa naputol ang mga kababalaghan nagaganap sa patio.. Lahat sila nakatingin, pero hindi na katulad ng nauna.. Nagtataka na sila..
Kung totoo lang itong sitwasyon na ito at hindi lang likha ng imahisnasyon ng awtor na gumagawa nito.. Kung totoo lang nakikita nyo at hindi utak at imahisnasyon lang nararanasan nyo ngayon.. Panigurado, MATATAWA KAYO!! Para silang pinag-tripan ni Micheal V. sa yari ka!! Lahat sila nagtatakang nakakanganga.. Hahaha!! Pero maski ako natawa sa sarili ko.. Mula sa error sa isang iglap naging processing please wait......
Isang babae.. Lumapit sa akin..
Sa pagtataka ko di ko na namalayang napagmasdan ko na pala mga mata nga.. Ang mata nya, bilugan, dark brown ang mga pupil, tama lang sa pag lagay ng make-up.. Hindi maarte, hindi din kulang, simple lang.. Dahil nagtagal din naman ang oras ng pagkakatitig ko sa kanya, inabuso ko na.. Tinitigan ko rin muka nga.. Maputi, mapulang pisngi, hindi nya na nga kailangan ng blush-on.. Maitim ang buhok, makimtab, at mukang malambot.. Nagparebond ata.. Pero baka sabihin nya shampoo lang yan.. V-shape layered ang buhok at one sided ang bangs.. Nilagyan nya na lang ng clip para hindi mabuwag ang pagkakaayos.. Classic ang style pero bagay sa kanya.. Sa pagkakatitig kong yun, alam ko namula ako.. Ang ganda nya..
Naputol pag-scan ng mga mata ko sa kanya ng sabihin niyang..
"Alam mo cute ka sana.. Kaso masyado kang maangas.. Bawasan mo naman!!.."
Ha!? Ano daw!? Ako!? Maangas!? Ano ba ginawa ko para masabi nya yon!? At muli bumalik ang ERROR!! MALFUNCTION BRAIN PROCESS!!
Hinanap ng mga mata ko ang babaeng echusera!! Ngunit sa dami ng mga tao, mukang malabo ko siyang makita.. Ay malabo talaga kong makakita dahil 175-150 ang vision ko.. Wala lang nasabi ko lang ng humaba yung kwento.. Hangang sa nahanap siya ng improve concentrated trie sight ko!! Hayon siya naglalakad papalayo sa akin..
Pero imbis na maasar at habulin ko siya, natulala muli ako sa kanya.. Ang buhok nya, sumasayaw sa ihip ng hangin.. Para bang yung sa mga napapanuod sa tv commercial ng sunsilk, palmolive, head and shoulder at rejoice.. SUNOD SA GALAW!! Katunayan daig pa nga nya.. Ang katawan na mala Angel Locsin.. Tila nag aanyaya sa akin.. Hindi ko alam? Sa kabila ng pagka-asar ko sa kanya, may bagay sa kaibuturan ng sarili ko nagbago sa akin.. Tila gusto ko siyang makita ng isa pang pagkakataon..
Naputol muli ang panunuod ko ng shampoo commercial sa patio.. Ang dahilan?? May isang creature na hawig ni makibao ang puting buriko na palabas sa channel 5 shake mo tv mo ang nagsalita.. At ang kapal!! Kaasar talaga!! ".. Ayan buti nga sa kanya.. hihihi.." Kala mo kung sinong maganda kung makatawa parang kabayo talaga..
Nagpatuloy na ako sa paglalakad, iniwan ko mga taong walang magawa.. Bakas sa muka ko ang pagkaini, ni kahit si Manong Gaurd, si MG, hindi ako magawang batiin..
Nakarating ako sa classroom, maaga pa kaya wala pa class adviser namin.. Binuksan ko ang pinto at muli, nakita ko nanaman mga mukang kanina ko pa kinaasaran.. Siyempre, anu pa nga ba sasabiin nila?? NAKAKATAKOT AKO!!
Binalewala ko na lang mga narinig ko.. Iritado na ako, asar pa ako!! Gandang pagbati sa first day!!
Pumunta ako sa kinauupuaan ko, tig iisang desk at upuang lang sa bawat estudyante at may 25-30 students lang ang capacity ng classroom.. WOW!! Bigatin!! Maganda nga para sa semi-private na school.. Pero sabi ng mga classmate ko, exclusive daw itong schoool namin.. Ewan bat nasabi nila iyon, ng dahil siguru malayo at malapit sa paanan ng burol kaya esclusive..
Umupo ako sa pangalawa sa dulo, katabi ng bintana.. Sakto ng makapag-isip isip ako..
Bakit nga ba!? Bakit nasabi nung nakakaasar na babae yun!? Sa lahat ng narinig ko kanina sa kanya ako naasar ng todo.. Matatawa pa ako sa mga pinagsasabi ng mga tao na nakakatakot ako, kaysa sa sinabi nyang maangas ako na walang kadahilanan..
Tiningnan ko pananamit ko.. Ok naman ako ah!? Nakasuot ako ng black t-shirt na may naka-print na ".. Wag mo kong tingnan ng masama! Wala akong utang sayo!" na violet ang font color.. Tama lang ang pants ko, hindi naman skinny na katulad sa mga rakista na bakat ang alaga, at maluwag na katulad sa mga gangster na kita ang boxer short.. Naka adidas white rubber shoes lang ako dahil nasa labaha mga chuck taylor at vans ko.. Nagkajacket ako ng may tribal design, dahil meju malamig kaninang umaga.. Wala naman masama diba!? Anu naman mali sa porma ko?? Kung meron, sabihin mo nga...
Tumingin ako sa reflection ko sa salamin ng bintana.. Tiningnan ko buhok ko, bagsak na long back na kulay itim.. Wala namang balakubak.. Clear model ata ako!! hehe.. Kaso nakakita ako ng nalalag na hibla ng buhok.. Oo nga, CLEAR nga, pati buhok ko naki-clear.. Tiningnan ko mga mata ko.. Light brown mga pupil na medyo mapungay.. Kasi antok pa ako.. Pero minsan kahit hindi ako antok mapungay pa din sila.. Basta mapungay na matamlay.. Sabi ni ate, sayang daw kulay ng mata ko kung hindi ko naman ididilat.. Ano ba magagawa ko kung mabibigat talukap ng mga mata ko!?
Siguru ng dahil nga sa mga mata ko.. Matalim kung tumingin sa tao na para bang laging naghahamon sa mga lalaki, at kung sa mga babae naman ay para bang nagiisnob.. Dagdag pa siguro paglalakad ko kanina.. Ang dalawang kamay ko kasi ay nasa bulsa ng pantalon ko.. Ang laptop bag ko ay nasa likod ko, at talagang presko paglalakad ko kanina.. Tila susugurin ko mga tao sa daanan ko..
Hmpf.. Kahit na ba! Hindi parin tamang sabihin niya yon!! MALI!! MALI!! Nasaktan kaya ako..
Nakasalukbaba ako na nakatingin sa malayo.. Hindi ko na pinansin mga estudyante sa loob ng classroom.. Hindi ko na din namalayan na may tao na sa likod ko.. Tiningnan ko sa salamin ng bintana kung sino ang dumating.. Namulagat mga mupungay kong mata at gumaan bigla ang talukap ko.. Nagulat ako sa nakita kong reflection..
Yung babaeng mayabang.. Nasa likod ko!!
At tumunog ang ending soundtrack ng anime sa utak ko..
Di ko alam kung anong mararamadaman, may isang parte ng sarili ko ang masaya, ang isa ng parte naman ay kinkabahan..
Siya nga pala, ako si Julio Machas Marasigan.. Ang baho no!? Wala akong magagawa ayon ibnigay sa akin ng mga magulang ko.. Idinidikit sa amin ang petsa ng amin kapanganakan.. Nagkataon sa July ako pinangak, kaya naging Julio pangalan ko.. Pero si ate, June pinanganak kya ang pangalan... Hulaan mo!! June.. UNFAIR DI BA!? Mas tinatawag ako Jules ng mga kaibigan ko.. Pero minsan asar pa rin ako kasi, idinidikit naman ako sa asawa ni Assunta de Rossi.. ASAR!! Wla na bang magawa mga tao kung hindi asarin ako!??
Bumaba ako sa jeep, at nakita ko na yung patio nag tutuglong sa daanan ng mga sasakyan patungo sa paaralan.. Ika nga ni Spongebob "..this is the path of knowlowdge.." Sana nga may matutunan ako.. At sana magkaroon ako ng KA-IBIGAN.. YUNG MAKAKAINTINDI SA AKIN!!
Anu nga ba gusto ng mga tao? Nung bata ako, lagi tinatanong sa akin ni Mama kung ano gusto ko.. Dahil sa musmos pa lang ako, mga materyal na bagay hinihingi ko.. Laruang kotse, baril-barilan, robot.. MGA LARUAN.. Nag-iiba lang sa bawat taon at edad ngunit iisa pa rin.. MATERYAL NA BAGAY.. Ako!? Kung tatanungin kung anong gusto ko ngayon, siguro yung bagay na hindi na ako magsasawa o maghahanap pa ng iba.. Oo gusto ko ng mga materyal na bagay, kaso nagsasawa agad ako.. Gusto kong, SUMAYA NA HINDI MATUTUMBASAN NG KAHIT ANONG BAGAY.. Gusto kong MAHANAP ANG TAONG MAMAHALIN AKO KATUMBAS NG PAGMAMAHAL KO SA KANYA AT MAINTINDIHAN SINO MAN AKO! YUN LANG WALA NG IBA!!
Dumaan ako sa patio.. No choice na man kasi ayun lang daan patungong school.. Nakakapagtaka mga tao.. Lahat sila nakatingin sa akin.. Di ko alam kung bakit? Tama naman suot ko ah.. Unang araw naman ng klase kaya maaring mag-civilian, at kahit naman sila naka-civilian.. Pero bat ba sila nakatingin sa akin? Ng dahil ba sa t-shirt ko? Sa buhok ko? Sa ano!!?? Ka-conscious naman.. Naiirita nako..
Tumigil ako sa gitna na patio at mga taong di mo malaman ang mga trip.. Hangang sa pinaubaya ko na sa bibig ko ang pangyayari..
"Anong meron!?"
Di ko sinasadya mapataas ang tono ng boses ko ngunit eto na lumabas dito.. Sakto pa nagsalubong ang kilay ko at napa kunot ng nuo.. Pero ng dahil sa sinabi ko, ang mga tao.. NAGKAGULO!!
Ang tipikal na maririnig mo sa taong siga na nakikita sa gitna ng patio at magtatanong kung anung ng yayari.. "nakakatakot naman siya..''
Nakakatakot? Anong nakakatakot sa sinabi ko? Parang nagtanong lang kung anong ng yayari.. Nakakatakot na ba yon? Pwede ba!? Babaw nyo ha!!
Napataas ang kanang kilay ko.. Nagpantig mga tenga ko.. Tumaas BP ko.. Nag malfunction pag process ng utak ko sa pangyayari.. Hangang sa naputol ang mga kababalaghan nagaganap sa patio.. Lahat sila nakatingin, pero hindi na katulad ng nauna.. Nagtataka na sila..
Kung totoo lang itong sitwasyon na ito at hindi lang likha ng imahisnasyon ng awtor na gumagawa nito.. Kung totoo lang nakikita nyo at hindi utak at imahisnasyon lang nararanasan nyo ngayon.. Panigurado, MATATAWA KAYO!! Para silang pinag-tripan ni Micheal V. sa yari ka!! Lahat sila nagtatakang nakakanganga.. Hahaha!! Pero maski ako natawa sa sarili ko.. Mula sa error sa isang iglap naging processing please wait......
Isang babae.. Lumapit sa akin..
Sa pagtataka ko di ko na namalayang napagmasdan ko na pala mga mata nga.. Ang mata nya, bilugan, dark brown ang mga pupil, tama lang sa pag lagay ng make-up.. Hindi maarte, hindi din kulang, simple lang.. Dahil nagtagal din naman ang oras ng pagkakatitig ko sa kanya, inabuso ko na.. Tinitigan ko rin muka nga.. Maputi, mapulang pisngi, hindi nya na nga kailangan ng blush-on.. Maitim ang buhok, makimtab, at mukang malambot.. Nagparebond ata.. Pero baka sabihin nya shampoo lang yan.. V-shape layered ang buhok at one sided ang bangs.. Nilagyan nya na lang ng clip para hindi mabuwag ang pagkakaayos.. Classic ang style pero bagay sa kanya.. Sa pagkakatitig kong yun, alam ko namula ako.. Ang ganda nya..
Naputol pag-scan ng mga mata ko sa kanya ng sabihin niyang..
"Alam mo cute ka sana.. Kaso masyado kang maangas.. Bawasan mo naman!!.."
Ha!? Ano daw!? Ako!? Maangas!? Ano ba ginawa ko para masabi nya yon!? At muli bumalik ang ERROR!! MALFUNCTION BRAIN PROCESS!!
Hinanap ng mga mata ko ang babaeng echusera!! Ngunit sa dami ng mga tao, mukang malabo ko siyang makita.. Ay malabo talaga kong makakita dahil 175-150 ang vision ko.. Wala lang nasabi ko lang ng humaba yung kwento.. Hangang sa nahanap siya ng improve concentrated trie sight ko!! Hayon siya naglalakad papalayo sa akin..
Pero imbis na maasar at habulin ko siya, natulala muli ako sa kanya.. Ang buhok nya, sumasayaw sa ihip ng hangin.. Para bang yung sa mga napapanuod sa tv commercial ng sunsilk, palmolive, head and shoulder at rejoice.. SUNOD SA GALAW!! Katunayan daig pa nga nya.. Ang katawan na mala Angel Locsin.. Tila nag aanyaya sa akin.. Hindi ko alam? Sa kabila ng pagka-asar ko sa kanya, may bagay sa kaibuturan ng sarili ko nagbago sa akin.. Tila gusto ko siyang makita ng isa pang pagkakataon..
Naputol muli ang panunuod ko ng shampoo commercial sa patio.. Ang dahilan?? May isang creature na hawig ni makibao ang puting buriko na palabas sa channel 5 shake mo tv mo ang nagsalita.. At ang kapal!! Kaasar talaga!! ".. Ayan buti nga sa kanya.. hihihi.." Kala mo kung sinong maganda kung makatawa parang kabayo talaga..
Nagpatuloy na ako sa paglalakad, iniwan ko mga taong walang magawa.. Bakas sa muka ko ang pagkaini, ni kahit si Manong Gaurd, si MG, hindi ako magawang batiin..
Nakarating ako sa classroom, maaga pa kaya wala pa class adviser namin.. Binuksan ko ang pinto at muli, nakita ko nanaman mga mukang kanina ko pa kinaasaran.. Siyempre, anu pa nga ba sasabiin nila?? NAKAKATAKOT AKO!!
Binalewala ko na lang mga narinig ko.. Iritado na ako, asar pa ako!! Gandang pagbati sa first day!!
Pumunta ako sa kinauupuaan ko, tig iisang desk at upuang lang sa bawat estudyante at may 25-30 students lang ang capacity ng classroom.. WOW!! Bigatin!! Maganda nga para sa semi-private na school.. Pero sabi ng mga classmate ko, exclusive daw itong schoool namin.. Ewan bat nasabi nila iyon, ng dahil siguru malayo at malapit sa paanan ng burol kaya esclusive..
Umupo ako sa pangalawa sa dulo, katabi ng bintana.. Sakto ng makapag-isip isip ako..
Bakit nga ba!? Bakit nasabi nung nakakaasar na babae yun!? Sa lahat ng narinig ko kanina sa kanya ako naasar ng todo.. Matatawa pa ako sa mga pinagsasabi ng mga tao na nakakatakot ako, kaysa sa sinabi nyang maangas ako na walang kadahilanan..
Tiningnan ko pananamit ko.. Ok naman ako ah!? Nakasuot ako ng black t-shirt na may naka-print na ".. Wag mo kong tingnan ng masama! Wala akong utang sayo!" na violet ang font color.. Tama lang ang pants ko, hindi naman skinny na katulad sa mga rakista na bakat ang alaga, at maluwag na katulad sa mga gangster na kita ang boxer short.. Naka adidas white rubber shoes lang ako dahil nasa labaha mga chuck taylor at vans ko.. Nagkajacket ako ng may tribal design, dahil meju malamig kaninang umaga.. Wala naman masama diba!? Anu naman mali sa porma ko?? Kung meron, sabihin mo nga...
Tumingin ako sa reflection ko sa salamin ng bintana.. Tiningnan ko buhok ko, bagsak na long back na kulay itim.. Wala namang balakubak.. Clear model ata ako!! hehe.. Kaso nakakita ako ng nalalag na hibla ng buhok.. Oo nga, CLEAR nga, pati buhok ko naki-clear.. Tiningnan ko mga mata ko.. Light brown mga pupil na medyo mapungay.. Kasi antok pa ako.. Pero minsan kahit hindi ako antok mapungay pa din sila.. Basta mapungay na matamlay.. Sabi ni ate, sayang daw kulay ng mata ko kung hindi ko naman ididilat.. Ano ba magagawa ko kung mabibigat talukap ng mga mata ko!?
Siguru ng dahil nga sa mga mata ko.. Matalim kung tumingin sa tao na para bang laging naghahamon sa mga lalaki, at kung sa mga babae naman ay para bang nagiisnob.. Dagdag pa siguro paglalakad ko kanina.. Ang dalawang kamay ko kasi ay nasa bulsa ng pantalon ko.. Ang laptop bag ko ay nasa likod ko, at talagang presko paglalakad ko kanina.. Tila susugurin ko mga tao sa daanan ko..
Hmpf.. Kahit na ba! Hindi parin tamang sabihin niya yon!! MALI!! MALI!! Nasaktan kaya ako..
Nakasalukbaba ako na nakatingin sa malayo.. Hindi ko na pinansin mga estudyante sa loob ng classroom.. Hindi ko na din namalayan na may tao na sa likod ko.. Tiningnan ko sa salamin ng bintana kung sino ang dumating.. Namulagat mga mupungay kong mata at gumaan bigla ang talukap ko.. Nagulat ako sa nakita kong reflection..
Yung babaeng mayabang.. Nasa likod ko!!
At tumunog ang ending soundtrack ng anime sa utak ko..
ITUTULOY..
PLEASE WAIT..
PLEASE WAIT..
No comments:
Post a Comment